به عقیده بسیاری از منتقدین هنر، نام فرناندو بوترو باید در صدر لیست اسامی تاثیرگذارترین نقاشان معاصر قرار بگیرد. بوترو همواره سعی داشته تا با به تصویر کشیدن شمایل فربه افراد متعلق به طبقه کارگر، در عین انتقاد به نظام سرمایه‌داری، هرزگی‌ها و لودگی‌های افراد متعلق به طبقه کارگر را مورد سرزنش قرار دهد. زمانی که آثار کشیده شده توسط فرناندو بوترو را به ترتیب تاریخ خلق اثر مورد بررسی قرار می‌دهیم، در‌می‌یابیم که سوژه‌های بوترو به مرور زمان خشن‌تر و وحشتناک‌تر می‌شوند. بنابراین می‌توان دریافت که به عقیده فرناندو بوترو، طبقه کارگر نه تنها از منجلابی که در آن دست و پا می‌زنند آگاهی ندارند، بلکه روز به روز بیشتر در آن فرو می‌روند.
عقاید فرناندو بوترو درباره آثاری که خلق می‌کند
گاهی پیش می‌آید که هنرمندان تحت تاثیر نظراتی که توسط منتقدان ارائه می‌شود قرار می‌گیرند. اما فرناندو بوترو ثابت کرده که دیدگاهش نسبت به جهان پیرامون، محکم‌تر از آن است که تحت تاثیر نظرات خارجی قرار بگیرد. برای مثال برخی از منتقدان همواره بابت به کارگیری طنز برای نمایاندن وضعیت طبقه کارگر، از بوترو خرده می‌گرفتند، اما به عقیده شخص بوترو، اگر از بالا به سبک زندگی انسان‌ها نگاه کنیم، ابتذال و هرزگی حیات بشر ممکن است حتی بیش از آن چه در نقاشی‌هایش به تصویر می‌کشد، خنده آور باشد.
بوترو در مصاحبه اخیرش، ضمن تائید خشن‌تر شدن سوژه‌هایش، گفته نمی‌توان دقیقا فهمید که چنین تغییری در حالات رفتاری سوژه‌ها، نتیجه مشاهده غرق شدن تدریجی نوع بشر در منجلاب است، یا این که جامعه بشری موقعیت خود را حفظ کرده و دید بوترو نسبت به آن دقیق‌تر شده. به عقیده خود فرناندو بوترو، نقاشی‌های او بیش از هرچیزی، منطق اعمال خشونت را زیر سوال می‌برد. دولت کلمبیا چهل است که مشغول جنگیدن با شبکه‌های پرقدرت قاچاق مواد مخدر شده و به عقیده منتقدان، همین موضوع باعث شکل گیری ایده‌های ابتدایی در ذهن فرناندو بوترو گشته است، چراکه مصرف مواد مخدر نمونه‌ای از ابتذال جامعه بشری، جنگ بر سر آن نمونه بارزی از خشونت و شیوه برخورد برخی از سرمایه‌داران و دولتمردان کلمبیا با موضوع مواد مخدر نماینده خیانت نظام سرمایه داری، به قشر کارگر است.
فرناندو بوترو تاکنون بیش از 2500 اثر خلق کرده، که این آثار در موزه‌های سراسر جهان، از جمله موزه هنر مترو پولیتن، موزه سولومون آر گوگنهایم و موزه نیویورک، در معرض دید علاقه‌مندان به هنر قرار گرفته‌اند. اگرچه خود بوترو هم اکنون به دلیل تهدیداتی که از سوی گروه‌های خلافکار دریافت کرده، در آمریکا و فرانسه سکونت دارد، اما ادعا می‌کند که از دیگر افراد کلمبایی اصیل‌تر است. وی برای اثبات ادعای اصالت خود اینطور گفته که هرگز در طی سال‌ها زندگی خارج از کلمبیا، هیچ طرحی از آمریکا و فرانسه نکشیده و سوژه‌هایش همواره کلمبیایی بوده‌اند. جالب است بدانید که بوترو تاکنون هیچکدام از آثاری که درباره مردم کلمبیا کشیده شده‌اند را به فروش نرسانده و همه آن‌ها را به صورت رایگان در اختیار موزه‌ها قرار داده، چراکه به عقیده او، دستمزد گرفتن بابت به تصویر کشیدن درد و رنج هم وطنانش، به دور از شان و منزلت کسی است که خود را وقف مردم خود کرده.
